شهرستان طبس با مساحت ۵/۵ میلیون هکتار پهناور ترین شهرستان ایران می باشد.
از این سطح میزان ۰۰۰/۴۰۰/۳ هکتار آن اراضی بیابانی می باشد که ۵۹% اراضی شهرستان و ۶۲% بیابانهای استان و ۱۰ % بیابانهای کشور را شامل میشود .
اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان طبس تاکنون با اجرای حدود ۳۴۰۰۰هکتار پروژه تاغکاری در قالب پروژه های بیابانزدایی اقدامات موثری در جهت تثبیت شن های روان و جلوگیری از گسترش بیابان و بیابانزایی در سطح شهرستان انجام داده است.
مهمترین مناطق تاغکاری شده توسط این اداره تاکنون شامل:۱-تاغزارهای دست كاشت خسروآباد تا فهالنج ۲-تاغزارهای دست كاشت جمز تا جوخواه ۳- تاغزارهای دست كاشت دهشور ۴-تاغزارهای دست كاشت مسجد شكر ۵-تاغزارهاي دست كاشت حلوان ۶-تاغزارهاي دست كاشت عشق آباد تا منصوريه ۷- تاغزارهاي دست كاشت عشق آباد تا وكيل آباد ۸- تاغزارهاي دست كاشت عشق آباد تا چاه كوير مي باشد.
مهمترین منابع بیابانی شهرستان طبس کویر لوت و کویر مرکزی می باشد.
همچنین مهمترین کانونهای بحرانی فرسایش بادی شهرستان طبس شامل:۱- حلوان ۲- دهشور ۳- دستگردان ۴- مسیر طبس به یزد ۵- مسیر طبس به اصفهان می باشد
مهمترین اقدامات مقابله با بیابان زایی شامل :۱- نهالکاری همراه با آبیاری 2- حفاظت و مراقبت نهالها 3- تولید نهال گلدانی گونه های بیابانی۴- جلوگیری از تخریب عرصه های منابع طبیعی 5- جلوگیری از قطع بی رویه درختان و بوته های مرتعی می باشد
خسارات باد و زیانهای ناشی از تهاجم ماسه های روان در مناطق بیابانی شامل:۱- امراضی از قبیل عفونت های چشمی ، تنفسی و ریوی ۲- مدفون شدن دهات و روستاها در زیر توده های ماسه ۳- مسدود نمودن جاده های ارتباطی ۴- مدفون شدن کانالهای آبرسانی ، قنوات و بند ها می باشد.
عوامل موثر در جلوگیری از بیابان زایی شامل:۱- بهره برداری معقول از منابع طبیعی ۲- بهبود وضعیت معیشت اقتصادی ساکنان بیابان ۳- کنترل جمعیت و ایجاد اشتغال ۴- تامین منابع سوخت و انرژی ۵- معرفی تکنیکهای جدید در استفاده از آبیاری می باشد.