سوابق تاريخي موجود حكايت از آن دارد كه “حفاظت از منابع طبيعي و انفال عمومی” مهمترين هدف و نيت اوليه مؤسسين تشكيلات منابع طبيعي بوده است. لذا از آن زمان، کارکنان تشکيلات را “جنگلبان” ناميدند و بعدها “حفاظت” درصدر وظايف قانوني سازمان قرار گرفت.
به دليل امکان سودجويي منفعت طلبان و آزمندان، جنگلبانان همواره در معرض تهديد و تطميع بوده و هستند. لذا در دوره‌هاي مختلف به منظور مقابله با متجاوزين به عرصه‌هاي منابع طبيعي، نيروهاي مسلح گارد جنگل جهت تأمين امنيت و پيشتيباني از جنگلبانان حمايت كرده و بعد از مدتي به دلايل متعدد از جمله سه دليل مهم:
۱- تداخل وظايف و ناهماهنگي بين نيروهاي مسلح و جنگلبانان
۲- نا همزباني و ناکارآمدي و اصطحکاک ناشي از آن بين دو دستگاه اجرايي براي انجام يک وظيفه
۳- سلسله تشکيلاتي متفاوت عوامل در دو دستگاه مختلف (فرماندهي دو گانه)
نيروهاي مسلح ياري كننده از تشكيلات منابع طبيعي منفصل و حمايت آنها از جنگلبانان قطع شده است و اين انفصال هر بار خود عوارض شديد بعدي را به همراه داشته که نهايتاً منجر به وضع نامطلوب گرديده است.
معضلات حل‌نشده دستگاه‌هاي کشوري نيازمند فعاليت‌هاي انتظامي خاص منجر به پيشنهاد و تصويب ماده ۱۷۹ قانون برنامه سوم توسعه گرديد که به موجب آن دستگاه‌هاي کشوري نيازمند مي‌توانستند با رعايت قوانين مربوطه نسبت به تشکيل يگان حفاظت براي اهداف انتظامي و حفاظتي مورد نياز خود اقدام نمايند که پس از آن دستورالعمل تشکيل يگان‌هاي حفاظت توسط ستاد کل نيروهاي مسلح تهيه و به تصويب مقام معظم رهبري رسيد و اصول کار مشخص شد.
مسکوت ماندن فعاليت‌هاي قانون حفاظت و بهره‌برداري و گستردگي فعاليت هاي تخريبي عليه انفال و منابع طبيعي موجب گرديد، بر اساس مجوز قانوني برنامه سوم توسعه (ماده ۱۷۹)، اين سازمان با عزم جدي در استفاده از اين فرصت، جهت رفع نيازهاي اضطراري براي تشکيل يگان حفاظت بهره‌برداري نمايد. يگان حفاظت سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخيزداری كشور با معرفی سرهنگ پاسدار تقی ايروانی به عنوان فرمانده يگان از زمستان ۱۳۸۴ آغاز بكار كرد.و در حال حاظر با فرماندهی سرهنگ قاسم سبزعلی امور محوله را عهده دار می باشند.
